الهم الرزقنا توفيق شهادة في سبيلك

از وقتي كه خداوند بشر را آفريد، ارتباط خدا با خلقش شروع شد. او خالق شد و ما مخلوق، و از وقتي كه رزق داد او رازق شد و ما مرزوق، و از وقتي كه او را پرستش كرديم، ما عابد شديم و او معبود. و از وقتي كه دوستش داشتيم ما عاشق شديم و او معشوق. و از وقتي كه در طلبش برآمديم، ما طالب شديم و او مطلوب و از وقتي كه اين حديث قدسي را خوانديم كه خدا فرمود:

«مَن طَلَبَني وَجَدَني، هر كه مرا طلب كند خواهد يافت، وَ مَن وَجَدَني عَشَقَني، و هر كه مرا يافت عاشقم مي شود، وَ مَن عَشَقَني عَشَقتُهُ، هر كه عاشقم شد عاشقش مي شوم، وَ مَن عَشَقتُهُ قَتَلتُهُ، هر كه را من عاشقش شوم عاقبت او را شهيد ميكنم، وَ مَن قَتَلتُهُ فَاَنَا دِيَتُهُ، هر كه را من شهيدش كنم خودم خونبهاي او ميشوم»

 به اذن خدا به سوي او راه افتاديم.